DUR

-

Zaman zaman  düşünceler seni boğmaya başladığında  ve  harıl harıl çıkış yolu aradığında ... Arama, çünkü bulamayacaksın. Sadece dur. Durabildiğin kadar dur. Zamanı gelince o seni bulacak. 

Burada bekliyor olacağım seni, 

Sessizliğin bozulana,

Ruhun sarsılana,

Aşkın uyanana kadar 

demiş Rumi.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

SEVMEK EYLEMİ

-
 Bazen insanları çözmenin, bir kedinin konuşmasını beklemekten daha zor olduğunu düşünüyorum. İnsanlar kendilerini tabiri caizse kapalı kutu gibi gösterdiklerinde havalı olduklarını falan düşünüyorlar. Oysa ben kapalı kutu diye tabir ettiğimiz insandan korkarım, ondan kaçmanın yolunu ararım. İnsan sevdiği ve değer verdiği kişiye karşı kartlarını açık oynar. Bunu zorla, öyle olsun diye değil içinden gelerek yapmak ister. Eğer hayatınızda böyle bir insan varsa üzgünüm ama size sizin değer verdiğiniz kadar değer vermiyordur. İnsan değer verdiği insana hayatındaki olayları heyecanı yüksek, gülüş cümbüş, koşar adamlarla gider ve anlatır. Sevgi ihtiyacının böyle olmadan karşılanamayacağını düşünenlerdenim. Bu arada bence sevgi büyük bir ihtiyaçtır eksikliği ise büyük bir yıkımdır. Sevmek güzel şey, insan sevgisini neden gizler hiç anlamam. Seven insanın bakışlarından fırlamalı sevgisi, gözleri dillenmeli. Sevmek hafifletir acıyı, dindirir kalbin sancısını. Sevgi sizce de kurtaracak mı dünyay
Devamı

YOLCULUK

-
 Bazen öyle bir an geliyor ki nerede olduğumu nerede olmak istediğimi bilmiyorum. Bunu nasıl öğrenebilirim onu da bilmiyorum. Son zamanlarda kendimle çatışmaktan mutlu olmaya vakit bulamıyorum. Kendime neden bunu yapıyorum diye sürekli düşünüyorum. Ve sanırım cevabı kendimi yeterince sevmemek. Zaten ben kendimi 22 sene boyunca ne zaman yeterince sevdim ki! Çocukluktan kalan sizi kasıp kavuran o acımasız duygular seneler geçip büyüdüğünüzde nasıl da ansızın gelip yokluyor. Acımasız duyguların yokladığı bu süreçte kendimi; yemek yaparken, duvar izlerken ağlıyor buldum çok kez. Oysa ki biri sorduğunda verebileceğim somut bir cevabım yok. Her geçen gün kendime, çevreme, aileme dair yolculuklar yapıyorum. Her geçen gün kendime dair yeni şeyler keşfediyorum. Her geçen gün büyüyorum. Bazen bu büyümeyle gurur duyuyorum çünkü bilinçli bir birey olduğumu hissediyorum. Bazen ise büyürken o kadar  sancı hissediyorum ki bünyemde, keşke şu an dünya üzerinden silinsem yok olsam diyorum. Sonuç olarak;
Devamı